Švicarski građanski rat, poznat i pod nazivom Sonderbundski rat, završio je 29. studenog 1847. godine. Čitava je stvar prilično malo poznata u europskoj povijesti, ali je zapravo vrlo zanimljiva jer podsjeća na Građanski rat između Sjevera i Juga u SAD-u, koji je započeo svega 14 godina kasnije.
Do Švicarskog građanskog rata došlo je kad su katolički kantoni osnovali poseban savez – tzv. Sonderbund – da zaštite svoje interese od centralizacije vlasti u Švicarskoj. Sonderbund je formiralo 7 katoličkih kantona – Schwyz, Uri, Unterwalden, Lucerne, Fribourg, Valais i Zug. Ti su kantoni značajni po tome što su Schwyz, Uri i Unterwalden zapravo bili prajezgra osnivanja Švicarske stoljećima ranije. U Švicarskoj su osim tih 7 postojala još dva katolička kantona, ali oni nisu pristupili Sonderbundu. Još dva druga kantona ostala su neutralna u sukobu, a svi ostali kantoni – njih 15 protestantskih – usprotivili su se Sonderbundu, a zatim ga i napali vojnom silom.
Scenarij je bio sličan onome iz Američkog građanskog rata – manjina saveznih jedinica želi se odvojiti jer ne prihvaća politiku većine. Većina zatim vojnom silom sprečava secesiju (odvajanje). U švicarskom slučaju – politika koju je nametala većina protestantskih kantona bilo je veće centraliziranje vlasti, na račun autonomije pojedinih kantona. Katolički kantoni na to nisu htjeli pristati i od tuda formiranje secesionističkog Sonderbunda.
Kao i u američkom slučaju – većina je odnijela vojnu pobjedu nad manjinom. Naime, protestantskih 15 kantona napalo je vojskom Sonderbund sa silom od oko 100.000 ljudi. Za manje od mjesec dana katolički Sonderbund bio je poražen. Sretna okolnost bila je u tome što je u cijelom ratu stradalo manje od stotinu ljudi, dok su u Američkom građanskom ratu ukupni ljudski gubitci premašivali brojku od 650.000 mrtvih, ali je i trajao četiri godine.